Podział konstrukcji na osobne ościeżnice dokonywany jest głównie z następujących względów:
• Transportowo – montażowych,
• Wpływ czynników atmosferycznych,
• Wytrzymałościowych
Podział konstrukcji na mniejsze elementy, ułatwiający transport i montaż na budowie, dokonywany jest indywidualnie, z uwzględnieniem środków transportu jakimi dysponuje dany zakład produkcyjny oraz warunków panujących na miejscu montażu.
aluplast
Wpływ czynników atmosferycznych, związanych głównie z działaniem promieni słonecznych, ma istotne znaczenie przy budowie długich przeszkleń w nieprzerwanych ciągach. Często tego tupu konstrukcji nie wymagają stosowania dodatkowych elementów o podwyższonej wytrzymałości lecz ich podział, na mniejsze elementy, jest bezwzględnie konieczny ze względów transportowo – montażowych oraz aby uniknąć deformacji wywołanych rozszerzalnością cieplną kształtowników. PVC jest materiałem, który w znaczący sposób reaguje na zmiany temperatury. Jeden metr bieżący profila PVC, przy różnicy temperatury równej 10oC, zmienia swoją długość o 0,7mm. Z tego powodu, przy projektowaniu takich konstrukcji, należy zastosować specjalne szczeliny kompensujące zmiany długości kształtowników. Połączenia tego typu muszą zapewniać swobodny ruch narożników poszczególnych ościeżnic, w kierunku, w którym cała Konstrukcja osiąga znaczne wymiary. W tym celu można zastosować standardowe łączniki np. balkonowe typu H – rys. 1.
Pomiędzy łącznikiem a ościeżnica umieszcza się podkładki dystansowe. Mogą to być specjalne podkładki systemowe – rys. 2, lub zwykłe podkładki do szklenia o grubości około 3mm.
Dystanse rozmieszczone powinny być w następujący sposób: 20cm od dolnego i górnego narożnika ościeżnicy oraz na pozostałej części pionowych elementów, w ostępach nie większych niż 70cm – rys. 3.
W miejscach zainstalowania podkładek dystansowych poszczególne ościeżnicę skręca się ze sobą. Takie rozwiązanie zapewnia swobodny ruch, związany ze zmianami temperatury, w zakresie poszczególnych ram.
aluplast
Często po wykonaniu obliczeń statycznych, uwzględniających obciążenia konstrukcji pochodzące od sił parcia i ssania wiatru okazuje się, że konieczne jest zastosowanie dodatkowych elementów pośrednich o podwyższonej wytrzymałości, tak zwanych łączników statycznych. Większość łączników statycznych może również pełnić funkcję łączników dylatacyjnych (kompensacyjnych) w sposób opisany powyżej – rys. 4.
Łącznik statyczny, aby prawidłowo pełnił swoją funkcję, muszą być zamocowane do budynku niezależnie od okien (ram), które łączy. Należy pamiętać o zasadzie: to okno przymocowane jest do łącznika statycznego, a nie łącznik do okna. Odpowiedni łącznik dobiera się w wyniku obliczeń statycznych, które określają minimalną wartość momentu bezwładności przekroju (Ix w cm4) dla rozpatrywanego połączenia (słupa). Na tej podstawie dobiera się odpowiedni łącznik statyczny, który charakteryzuje się wartością Ix nie mniejszą od wymaganej z obliczeń. Systemy okienne z PVC dysponują różnymi rodzajami łączników statycznych, umożliwiającymi dobór optymalnego rozwiązania. Wśród realizowanych konstrukcji często znajdują się takie, dla których stosowanie łączników statycznych jest bezwzględnie konieczne, nawet bez wykonywania obliczeń. Do takich przykładów należą wszelkiego rodzaju drzwi wejściowe łączone z naświetlami bocznymi i górnymi. W przypadku drzwi wejściowych, poza obciążeniami wiatrem, istotne znaczenie mają drgania konstrukcji związane z intensywna eksploatacją. Kolejny przypadek to konstrukcje okienne zaopatrzone w rolety nadstawne. W szerokich konstrukcjach, takich jak na przykład przesuwne drzwi tarasowe, mocowanie górnego poziomu poprzez skrzynkę roletową nie zapewnia właściwej stabilności całej konstrukcji. Rozwiązaniem jest zaprojektowanie podziału z niezależnie zamocowanym łącznikiem statycznym. Odpowiedni podział oraz dobór łączników, na etapie konstruowania, pozwoli na uniknięcie wielu problemów związanych z deformacją oraz ze stabilnością realizowanych przeszkleń.
